سمفونی شماره ی 21 ک.134 در آگوست سال 1772 تکمیل شده است.احتمالا سفارش یک مشتری اهل میلان دلیل تصنیف آن بوده است.آلفرد اینیشتاین مینویسد...
دانلود در ادامه مطلب
For English translation , click the post Title
سمفونی شماره ی 21 ک.134 در آگوست سال 1772 تکمیل شده است.احتمالا سفارش یک مشتری اهل میلان دلیل تصنیف آن بوده است.آلفرد اینیشتاین مینویسد : "این سمفونی نوع جدیدی از کانتابیله و تقلید را نشان میدهد." هرمان آلبرت نیز معتقد است این سمفونی مانند قطاری عاشقانه است که گاهی گرم و صمیمی ، گاهی در هوی و هوس های عجیب و گاهی در حالتی طوفانی به سر میبرد.این سمفونی در لا ماژور و در چهار موومان برای 2 فلوت ، 2 هورن و ساز های زهی نوشته شده است:
آلگرو – آندانته – منوئتو و تریو – آلگرو (فیناله)
موومان اول با ارائه ی تم نخست توسط ویولون 1 و همراهی اکورد های بادی آغاز میشود.سپس همین روند در یک اکتاو بم تر ادامه پیدا میکند.آرپژ های ویولون ها و همراهی شکسته ی آلتو و ویولون سل در ادامه ی موومان قابل توجه است.پایان این موومان تکراری بر تم اول است ، اما شیوه ی گسترش تم دوم برای آن به کار گرفته میشود.
مومان دوم حرکتی آرام و پیوسته دارد.ویولون ها و ویولا مکررا با تریاد های شکسته همدیگر را ملاقات میکنند و خط هارمونیک باس نیز با پرش های اکتاوی این دو را پشتیبانی میکند.موتزارت خود در مورد این موومان مینویسد:"مانند تند بادی است در یک نیمه شب آرام و صاف"
موومان سوم در فرم غالب منوئتو – تریو رایج در قرن 17و 18 است.بخش اول در لا ماژور آغاز شده و پس از مدولاسیون به ر ماژور ، دوباره به لا باز میگردد.
موومان چهارم با ارائه ی ملودی تم اول توسط ویولون ها آغاز میشود ، سپس تمام ارکستر با تکرار این موتیف ها وارد میشود.سنکپ های ضرب دوم هر میزان در آن بسیار مشهودند.بخش میانی با یک مکث غیر منتظره آغاز میشود ، سپس با بخشی تیره در دو مینور ادامه پیدا میکند.پس از گسترش و مرور تم ها ، کودا سر رسیده و با اکورد هایی در لا ماژور پایان میپذیرد.
دانلود از پیکو فایل:
http://s8.picofile.com/file/8298357434/Mozart_Symphony_No_21_in_A_K_134.rar.html